Terk Edilme Şeması
Terk edilme korkusu, insan ilişkilerinde yaygın bir endişe kaynağıdır.Nedensiz bir şekilde 'Sevdiğim Kişinin İlişkiden Gideceğini' düşündürür ve hissettirir. Bu korku, genellikle geçmiş deneyimlerden, özellikle de çocukluk dönemindeki ilişkilerden kaynaklanır. Çocuklukta ebeveynlerden veya bakım verenlerden yeterince sevgi ve ilgi görmeme, terk edilme veya reddedilme deneyimleri, ileriki ilişkilerde terk edilme korkusunun temelini oluşturabilir.
Terk edilme korkusu, bireyin ilişkilerinde güvensizlik, bağlanma sorunları ve düşük özsaygı gibi sorunlara yol açabilir. Bu korkunun altında yatan şemalar, bireyin kendine dair inançları, başkalarıyla olan ilişkilerini ve dünyayı algılayışını şekillendirir. Terk edilme korkusuyla ilişkilendirilen bazı şemalar şunlardır:
Terk edilme şeması genellikle çocukluk döneminde yaşanan olumsuz deneyimlerden kaynaklanır. Örneğin, bir ebeveynin terk edilmesi,bebek çok küçükken işe başlaması,sıklıkla bakıcı değiştirmesi,bakımverenin çocuğu ihmal edilmesi veya duygusal olarak desteklenmemesi gibi durumlar, kişinin bu tür bir şema geliştirmesine yol açabilir.
Terk edilme şemasının belirtileri şunlar olabilir:
- İlişkilerde sürekli olarak başkalarının ilgisini kaybetme veya terk edilme korkusuyla hareket etmek.
- İlişkilerde aşırı bağlılık veya güvensiz bağlanma tarzları sergilemek.
- Kendine güven eksikliği ve değersizlik hissi yaşamak.
- Yalnızlık duygusuyla başa çıkma güçlüğü.
- İlişkilerde duygusal bağlılık kurmaktan kaçınma veya duygusal yakınlığı zorlaştırma.
Bu şemalar, bireyin terk edilme deneyimlerine dayanarak oluşur ve genellikle terapi yoluyla fark edilip işlenir. Terk edilme şeması, kişinin sağlıklı ilişkiler kurmasını ve mutlu bir yaşam sürmesini engelleyebileceğinden, terapi sürecinde ele alınması önemlidir.